Staat je goed, zo’n schedelbasisfractuur
2 reactiesHet had een prachtige dag moeten worden. De zon scheen, de fiets was gepoetst, de wielerkleding met Medisch Contact-logo was op tijd geleverd en het parcours van de proloog van de Tour de France in Rotterdam lag er op de tweede dag van juli 2010 geweldig bij. Met nog vier collega’s deed ik daar één dag voor aanvang van de Tour mee aan het NK voor journalisten. Met voornamelijk kilometers als mountainbiker in de benen wel in de B-categorie, want het moest wel leuk blijven.
Het eerste rondje ging soepel. Als diesel begon ik mijn tred te vinden. In het tweede rondje ging alles mis. Overmoed in combinatie met nul ervaring met wielrennen in wedstrijdverband brak me op. Mijn snelheid bleek te hoog voor de bocht onderaan de Willemsbrug. Fiets in de hekken, ik over de kop.
Die scheur had ook in mijn schedel kunnen zitten
Op de SEH in Rotterdam constateerde men links een gebroken middenhandsbeentje en rechts een scheur in een van de handwortelbeentjes. Naast de vele schaafwonden op mijn lijf en afdrukken in het patroon van mijn helm in mijn voorhoofd. Niets wat niet zou herstellen. Dat kon niet gezegd worden van mijn racefiets. Een ontwricht zadel, een geknakt voorwiel en een gebroken bovenbuis maakten dat die naar het oud ijzer kon. Mijn helm heb ik niet meteen weggegooid. Hoewel volledig onbruikbaar door een enorme scheur in het piepschuim heb ik die nog tijden in de schuur laten hangen. Een vorm van dank en waarschuwing ineen: die scheur had ook in mijn schedel kunnen zitten.
Dat ik het pleidooi van Frank Backx en collega’s voor het meer en vaker dragen van fietshelmen in Nederland van harte steun, behoeft geen uitleg. Vooral het tweede argument om er geen te dragen – het ziet er niet uit – moet de wereld uit. Nee, een schedelbasisfractuur, dát staat je goed!
Fietsen doe ik nog steeds graag. De wegfiets is vervangen door een gravelbike. Heerlijk voor een rondje over de hei en af en toe een weekendje met vrienden in de Ardennen. Uiteraard met een nieuwe helm. En die staat me ge-wel-dig!
-
Evert Pronk
Evert Pronk is een van de twee adjunct-hoofdredacteuren bij Medisch Contact. Hij houdt zich bezig met de online ontwikkeling van Medisch Contact, nascholingen, evenementen, boeken en andere uitgeefkansen. Het perspectief van de artsen staat hierbij centraal. Uitgeven vanuit de inhoud, is zijn devies.
N. de Vries
spec. ouderengeneeskunde, zwolle
Fietsen is gezond, maar wel met helm op.
Het voorbeeld van de hoofdredacteur, een helm opzetten tijdens een wedstrijd wielrennen, met veel fietsers op een kluitje en zonder enige ervaring daarmee is geen vergelijking met 'huis-tuin- en keukenfietsen...'.
Ik moet er niet aan denken voor mijn boodschappenritjes en tochtjes naar werk en gewone fietstochten op een normale fiets een helm op te (moeten) zetten.
Ik ben niet kaalhoofdig, heb lang haar, meestal in een knotje, ik zie niet hoe daar een helm op past.
Daarnaast vind ik het juist fijn de wind om mijn hoofd te voelen.
Verder was fietsen goed vanwege beweging en inspanning. Tegenwoordig zie je steeds meer en steeds jongere mensen, middelbare scholieren die echt niet allemaal 20 kilometer van school wonen, op een elektrische fiets. En degene die geen elektrische fiets heeft, houdt wel een vriendje of vriendinnetje vast. Vijf kilometer vindt men tegenwoordig al een hele afstand. Als je actief fietst, dus niet elektrisch, ben je wakkerder en suf je minder gemakkelijk weg en bots je minder pardoes zomaar ergens tegenaan m.i.
Dus, fietsen op een gewone, niet elektrische fiets is gezond en voor risicosituaties is het sterk aanbevolen een helm op te zetten.
[Reactie gewijzigd door Vries, Nelleke de op 25-05-2024 12:43]
G. Brandt Corstius
Filosoof , Soest
Humor kent vele lagen. Dr Freud.