‘Ik voelde me nog dezelfde ambitieuze ­gynae­coloog, maar je wordt gezien als risico’

Annelien Oosterbaan was bijna gynaecoloog toen parkinson bij haar werd vastgesteld. Haar vader – gepensioneerd gynaecoloog – lijdt ook aan de ziekte. Nu zet ze zich als arts, onderzoeker en sporter in voor lotgenoten.

Ze was bijna gynaecoloog toen haar linkerschouder kuren begon te vertonen. ‘We deden toen net kijkoperaties om baarmoeders ­laparoscopisch te verwijderen. Daar deden we destijds lang over. Als aios stond je dan met de camera, én een instrument als je geluk had, uren met een gestrekte linkerarm. Mijn linkerschouder ging helemaal op slot. Ik dacht er echt niets van. Ik was zo fit en had geen andere klachten.’