De vraag is: wat is voor jou kwaliteit van leven?
Waardevol levenseinde
1 reactieLevenskracht. Ik kan het niet anders noemen als ik het interview met huisarts Mirjam Willemsen lees, deze week in MC, die al tien jaar leeft met longkanker. De laatste vijf jaar weet ze dat het ongeneeslijk is en de laatste maanden is het progressief. Ze zet zich nog steeds volop in voor haar patiënten en voor goede kwaliteit van zorg rondom het levenseinde. Aan haar buitenkant is de ziekte niet zichtbaar. Zelf wil ze doorwerken tot de laatste dag, omdat ook dat voor haar het leven waardevol maakt. En daar zit voor haar de crux: voor iedere terminale patiënt kan kwaliteit van leven een andere invulling hebben.
Ze is een groot pleitbezorger voor het door de arts tijdig aangaan van het gesprek over de laatste levensfase en voor het opbouwen van een goede vertrouwensband om die periode voor beide partijen te verlichten. Ze roept artsen op om geen angst te hebben voor het verkleinen van de professionele afstand. Maar ook om in meerdere gesprekken de vraag aan die ongeneeslijke patiënt te stellen: wat is voor jou kwaliteit van leven? Wat wil je graag nog meemaken? En dat antwoord en de bijpassende behandeling kan daarbij in de tijd veranderen. Voor haarzelf was bijvoorbeeld een vakantie met haar zoon reden om haar eigen eerder afgesproken grens aan toelaatbare chemo te verleggen.
Mirjam geeft ons een prachtige inkijk in zowel de ervaring van de ongeneeslijke patiënt als die van de arts in de laatste levensfase. Zo inspireert ze om de patiënt te omarmen en schouder aan schouder samen toe te werken naar een levenseinde dat waardevol is voor de patiënt én voor de arts.
Lees het interview met Mirjam Willemsen: ‘Dokters, hou gewoon van je mensen’
M. Hofkamp
kinderarts n.p.
Mirjams oproep ‘Dokters, hou gewoon van je mensen’ is bijzonder, en belangrijk. En niet alleen voor terminale, maar voor alle patiënten. Want waar velen van ons nog opgeleid zijn met het dringende advies deze relatie vooral 'professioneel', dwz afst...andelijk te houden, blijkt een werkelijk menselijke relatie met patiënten niet zelden echt heilzaam te werken. En met alle recente publicaties in het achterhoofd over de effecten van Placebo en Nocebo, die veel breder zijn dan we ooit gedacht hadden, blijkt de plaats van de dokter 'die er voor je is' belangrijker dan ooit.
Hoewel die vroegere waarschuwingen niet voor niets waren, geldt dat enerzijds zelfbescherming en anderzijds grensoverschrijdend gedrag - met dat laatste worden we in de media continu geconfronteerd - maar daar zijn we zelf bij.
Het thema 'professionele relatie met de patiënt' is meer dan ooit aan herziening toe, en Mirjam Willemsen heeft daar de aftrap toe gegeven. Dank daarvoor. Ik hoop dat de MC/KNMG hier een vervolg aan kunnen geven.