Kwaliteitscontrole

In feite is het hele idee vrij simpel. We willen allemaal goede zorg leveren. En die zorg moet niet te duur zijn. Dus is er bedacht dat de zorgverzekeraar alleen maar zorg moet inkopen die goed en goedkoop is. Strak plan. Goedkoop, daar komen ze nog wel uit. Maar ‘goed’ is niet zo makkelijk. Men heeft al wel bedacht dat als je aan de dokter vraagt of zijn/haar zorg ‘goed’ is, het antwoord niet waterdicht betrouwbaar is. Dus, vraag het aan de patiënt. Goed bedacht. Gelukkig zijn er gevalideerde meetinstrumenten die je via vragenformulieren kunt scoren.

De afgelopen jaren zijn we heel druk bezig geweest om die vragenlijsten dan ook daadwerkelijk bij de patiënt te krijgen. Het inschakelen van doktersassistenten/secretaresses om elke patiënt een vragenlijst voor te leggen bij eerste polibezoek en dan na verloop van tijd meermalen een scoreformulier op te sturen, is te arbeidsintensief. Dus ICT ingeschakeld (onderbezet, zijn niet blij met deze extra taak) om periodiek automatisch formulieren op te sturen naar patiënten.

Ze dachten dat patiënten deze formulieren graag wilden invullen

Er waren mensen (ik niet) die dachten dat patiënten deze formulieren wel graag zouden willen invullen, omdat zij immers graag meewerken aan kwalitatief hoogwaardige zorg. Dat valt tegen. Leef even met me mee: ‘Goedemorgen meneer, ik zie dat u de vragenlijsten niet hebt ingevuld?’ (voor eerste polibezoek krijgen patiënten deze formulieren toegestuurd, mits ze zijn ingeschreven bij ‘mijnziekenhuis.nl’). Hij kijkt me uitdagend aan. ‘Nee, inderdaad, nee niet ingevuld.’ ‘Mag ik u vragen wat de reden is?’ ‘Nou doc, ik vind het allemaal wel heel erg “Big Brother is watching you”. Ik bepaal zelf wel wat ik voel.’ Terwijl ik, toch nog, mij verbaas over deze reactie, gaat hij verder: ‘En ik vind het ook te veel werk.’

Hmmm. En hij is niet de enige. Een promovendus is die data nu aan het uitzoeken: als patiënten op baseline al wat invullen, zien we dat ten hoogste twee derde nog wat invult op het eerste follow-upmoment en vrijwel niemand wat invult op het tweede en laatste follow-upmoment. Patiënten geven bij de postoperatieve controle over het algemeen aan dat ze de geleverde zorg als ‘goed’ hebben ervaren. We zijn er echter nog niet zo ‘goed’ in om dat op een gevalideerde manier op papier te krijgen.