Sinterklaas bestaat!

En dan is het eindelijk pakjesavond. De apotheose (en hopelijk niet apoptose) van wekenlange voorpret, zenuwen en verlangen. Het gaat altijd met horten en stoten: de stoomboot ligt steeds vast voor gesloten bruggen, Sint zelf belandt in het ziekenhuis met een gebroken been en omdat de kinderen alle cadeautjes van hun verlanglijst was beloofd door de hoofdpiet, zijn tot overmaat van ramp nu de cadeautjes op. Sint-Nicolaas is een van de mooiste kindertradities die we hebben, maar het brengt ook wat onrust met zich mee.

De gezonde spanning gaat bij sommigen over in acute stress. Meerdere patiënten die ik in de spreekkamer zie, vertellen me dat hun ziektes ontsporen rondom het sinterklaasfeest. Kinderen met epilepsie voorop. Onderzoekers bekeken het internetzoekgedrag op ‘epilepsie’ in de periode rond sinterklaas en zagen een toename van 14 procent, een trend die niet werd waargenomen in diezelfde periode in andere landen, waar het sinterklaasfeest niet gevierd wordt.

En dan Piet die steeds wat lekkers strooit. Al dat lekkere snoepgoed, zelfs in ons kinderziekenhuis, dat mag helaas niet door alle kinderen gegeten worden. Voor kinderen met coeliakie is er dit jaar goed nieuws. Hun ziekte staat op de kaart. In maar liefst 289 van de 342 gemeenten in Nederland liep dit jaar tijdens de intocht van Sinterklaas een Piet mee die glutenvrije pepernoten uitdeelde. Maar wat te denken van kinderen met een streng ketogeen dieet? Na zo’n zes pepernoten of één luttele taaitaai zitten zij al aan hun dagelijkse taks aan koolhydraten.

En dan het meest schrijnende, de kinderen die in armoede leven. Ruim 300 duizend kinderen in Nederland groeien op dit moment op in armoede en voor hen en hun ouders is sinterklaas een stressvolle tijd. Zij lopen het risico om 6 december op school te verschijnen in het besef dat de goedheiligman niet langs hun huis is geweest. Omdat nog steeds het adagium heerst dat alleen zoete kinderen beloond worden door Sinterklaas, zou het arme kind dit ook nog bij zichzelf kunnen zoeken. Er zijn gelukkig veel prachtige organisaties die zorgen dat ook arme gezinnen voorzien zijn van een gevulde zak, maar helaas wordt niet ieder kind bereikt.

En dan nog het systematisch liegen.Als artsen worden we opgeleid volledig transparant te zijn tegen onze patiënten, de dossiers zijn direct en volledig inzichtelijk. Die transparantie heb ik als kinderarts ook tegenover mijn kleine patiënten, behalve dan over de grootste mythe van ons land. Ik ben eerlijk over de diagnose ‘ernstige afweerstoornis’ tegen een kind van 5, maar vraag hem wel of hij het Sinterklaasjournaal nog gezien heeft en of hij nog problemen verwacht met zijn eigen verlanglijst dit jaar. Ik plan dagbehandelingen om 5 december heen, alles om te zorgen dat de mythe geleefd kan worden. Immanuel Kant zou zich in zijn graf omdraaien: volgens hem mag je zelfs tegen een moordenaar niet liegen over de schuilplaats van diens beoogde slachtoffer. Maar dat is gebaseerd op de veronderstelling dat Sinterklaas niet bestaat. En dat is op zijn minst discutabel, want volgens mij bestaat Sinterklaas wel degelijk. Hij loopt namelijk door ons ziekenhuis! En er zijn cadeaus, chocoladeletters en gedichten. Filosofischer gesproken: hij bestaat want wij handelen ernaar.

En dan het belangrijkste: ik wens alle kinderen een fantastische pakjesavond toe!

Dank u, Sinterklaasje!