Seventh opinion

- Goedemorgen meneer Van Vloten.
- Goedemorgen dokter. En het is met één ‘o’ hoor.
- Eh, sprak ik het verkeerd uit dan?
- Nee, maar ik dacht ik zeg het maar even.
- Ah, juist. Wat kan ik voor u doen?

- Ik wil een second opinion. Ik zit bij dokter Tjibbe in het NMC, en ik voel me niet serieus genomen. Het zijn amateurs daar.

- Amateurs. Jeetje. Ik ga even de brief bekijken. Er staat dat u een echo heeft gehad waar niets uit kwam en dat u daarom ook nog een MRI heeft gehad die over een halfjaar wordt herhaald. Er is bloedonderzoek gedaan en er is in uw blaas gekeken. Dat was geen pretje, zeker.

- Nee inderdaad, dat is een van de redenen dat ik niet meer naar Tjibbe wil.

- Is het zo’n ruwe vent dan?

- Het is een vrouw.

- Echt? Ja ik ken niet iedereen bij het NMC. Maar hoe is ze dan, wat doet ze dan?

- Eerst vertelt ze wat er bij het onderzoek allemaal mis kan gaan, dus dan schrik je je al dood, en dan schuift ze een enorm ding naar binnen door je… door m’n… terwijl er ook nog iemand bij staat die de hele tijd tegen je praat. Dat je denkt: hou je klep eens dicht.

- Ik begrijp uit de brief dat alles goed is. Dat er niets gevonden is.

- Ja, maar ik weet niet – ik voel me niet serieus genomen, ik ga daar nooit meer naartoe.

- U hoeft daar ook niet meer naartoe. Ze is klaar, en verwijst u nog wel naar de internist omdat u dat zelf graag wil, staat hier. Ze heeft u in elk geval grondig onderzocht.

- Toch wil ik naar de Urologica-kliniek in Lommer, die nemen alles heel serieus, las ik op internet.

- Die gaan al dat onderzoek niet opnieuw doen, dus wat verwacht u daar dan van? Er is niks gevonden. Dat is toch fijn?

- Ze werken daar met de nieuwste technieken en de beste specialisten.

- Meneer Van Vloten, ik moet u iets bekennen. Ik verlang soms terug naar de tijd dat patiënten niet met een zelfbedacht diagnose- en behandelplan bij me kwamen waarbij ze bovendien in een Rupsje Nooitgenoeg veranderen. Ik verlang ernaar dat ik met enkele welgemeende zinnen kon overbrengen wat zin heeft en wat niet, en dat patiënten dat van me aannemen in plaats van het te toetsen aan van alles en nog wat op internet. Weet u, het is gewoon geen goed idee naar de Urologica-kliniek te gaan, het leidt tot niets en kost alleen maar geld.

- Maar daar ben ik voor verzekerd. Ik heb met mijn verzekeraar gebeld en die zegt dat ik recht heb op een second opinion.

- Dan moet u maar vragen of zij u verwijzen. Ik doe het niet, hoe graag ik ook een aardige dokter wil zijn, want daar worstel ik dagelijks mee. Ik troost me met de gedachte dat het bij patiënten soms hetzelfde is als bij het opvoeden van kinderen: je moet ze soms niet geven wat ze wíllen, maar wat ze nódig hebben.