All I wanted for Christmas
1 reactieTijdens kerst draai ik de nachtdiensten. Tijd die je liever thuis doorbrengt met dierbaren. Maar werken met kerst heeft ook een zekere charme. Samen met de andere uitverkoren collega’s patiëntenzorg leveren aan de mensen die je eigenlijk niets liever gunt dan de feestdagen elders te kunnen doorbrengen. Dit, én alle zoetigheid, maakt veel goed.
Deze nachtdiensten zijn tevens de laatste werkdagen van mijn eerste aniosbaan. Initieel was mijn kerstwens voor de laatste diensten een écht geruptureerd aneurysma aorta abdominalis met alle toeters en bellen van dien. Eruit met een bang. Later stelde ik mijn wens bij naar de hoop dat de ‘opa-van-de-afdeling’ niet tijdens mijn diensten opgenomen zou liggen. Minder heldhaftig en beter voor de nachtrust van de chirurg.
Deze man, mijn favoriete patiënt van de afdeling, lag afgelopen jaar meermaals opgenomen. Straalde ondanks de tegenslagen positivisme en een en al dankbaarheid voor de zorg uit. Voelde zich bezwaard als hij een traan liet wanneer het hem even te kwaad werd. De afdeling was dol op hem. Zo’n lief mens, iedereen zou hem wel als opa willen hebben. Tijdens weer een opname, rond de kerst, met dagenlang plafond staren besloten de verpleegkundigen om patiënt mee te nemen naar het tuincentrum. Het was dan niet thuis maar gelukkiger kon je hem op dat moment niet maken. Als bedankje kocht hij voor hen twee glazen kerstboompjes.
Eerste kerstdag loop ik tegen het eind van de avond over de afdeling. ‘Fijne feestdagen! Zijn er bijzonderheden? Of nee wacht, belangrijker om te vragen: ligt die patiënt er ook?’ De verpleegkundige lacht en zegt van niet. Wel hebben de afdeling en patiënt nog kerstkaarten uitgewisseld. ‘Yes, mijn kerstwens is uitgekomen!’ Op de terugweg loop ik langs de koffiekamer van de afdeling. Misschien liggen er nog wel chocolaatjes. Er is geen chocola te bekennen maar daar staan wél de twee glazen kerstboompjes. Ze schitteren in zijn afwezigheid.
Waarschijnlijk ga ik in 2025 en daarna ‘afdelingsopa’ nooit meer zien. Hij is voor mij de menselijke belichaming van de kerstgedachte. Ik wens hem al het goeds toe. En stiekem hoop ik zelf ooit zo’n superoudere te worden.
Meer van Tim Wikkeling
W.H. Roerdink
Chirurg, Deventer
Goed dat je hier oog voor hebt Tim, ondanks de drukte soms. Mooi verhaal ook weer. Succes met je nieuwe baan.