
Mijn eigen plekje
Vroeger klom ik regelmatig in een boom in onze tuin. Ik zat daar een beetje te mijmeren of ik probeerde een gesprek te voeren met een vogel, beïnvloed als ik was door het lezen van Otje van Annie M.G. Schmidt. De teleurstelling dat vogels nooit terugpraten duurt tot op de dag van vandaag voort. Het was míjn plek, zoals mijn slaapkamer ook mijn plek was.