Blogs
Blog

Blog Sadaf - Esperanto

1 reactie

In 1887 schreef de Poolse oogarts Lodewijk Lazarz Zamenhof zijn eerste boek over Esperanto, een door hem bedachte internationale taal die voor een ieder makkelijk te leren zou moeten zijn.  

Bijna 130 jaar later is er weinig gekomen van de ambitie van deze Poolse oogarts die hoopte op deze manier de mensheid dichter bij elkaar te brengen. Maar misschien had Zamenhof het dichter bij huis moeten zoeken; bij de taal binnen de Geneeskunde die wordt beheerd door eenieder die de steriele arena betreedt. De taal van de ok.

Deze zomer loop ik stage in Duitsland. En hoewel de patiënten voornamelijk Duits spreken, de artsen tussen de middag warm lunchen en ik hier met ‘Frau doktor’ wordt aangesproken, voel ik me thuis. Want zelfs als ik vergeet dat ‘Meer’ in het Duits juist ‘zee’ betekent en dat ik iedereen met ‘u’ moet aanspreken, ben ik gerustgesteld door het feit dat we allemaal dezelfde taal op de ok spreken.

Als de chirurg met z’n handen voor zich de operatiekamer betreedt, blijf dan weg. Ver weg. Want de ok-assistente is gestrests, de patiënt was moeilijk te intuberen, het schema loopt uit en als je de operateur onsteriel maakt kijkt niemand je meer aan voor de rest van de operatie. En misschien de volgende ook nog.

‘Minimaal een meter afstand’. Hoewel we deze regel strikt genomen eigenlijk in de taal van het desbetreffende land te horen krijgen, is de blik van de ok-assistente die deze uitspraak begeleidt vaak al genoeg om het idee te snappen. Back off, got it.

Inwassen is een geluksmoment in het Duits, Spaans, Chinees en Nederlands. De stilte voor de storm bij het scrubben. De ongemakkelijke lach op je gezicht als je de ok-handschoenen niet in één keer aan krijgt. Het knisperende geluid van de groene ok-jas. Het plastic van de elegante klompen.


De adrenaline als de chirurg ‘Schnitt’ of ‘Incision’ roept. De blikken die zich op de handen van de operateur wenden. Het vrij leggen van de darmen, de lever, het hart of de hersenen. Het gepiep van de monitor bij de anesthesie. Het tellen van de gaasjes. De geur van de coagulatie.

‘We gaan sluiten’. En dan stiekem hopen dat jij diegene bent die de laatste hechtingen mag leggen. Het aftoppen. Het moment dat je het mondmasker mag afdoen. Koffie in de kantine. Espresso. Ons eigen Esperanto.


Sadaf

  • Sadaf

    Sadaf (19) is derdejaarsstudent geneeskunde en filosofie in Rotterdam.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.