Evelyn van Leeuwen

  
Klik hier om het overzicht van de portretten van alle arts-Olympiërs te bekijken

Evelyn van Leeuwen was 18 jaar oud toen zij door een ernstige val tijdens het schaatsen een dwarslaesie opliep. Sinds 1992 speelt zij rolstoelbasketbal en nam met het nationale damesteam drie keer deel aan de Olympische Spelen.  

In 1996 won haar team in Atlanta de zilveren medaille, na in de finale door Canada te zijn verslagen. Bij deze Spelen zat Evelyn van Leeuwen echter nog voornamelijk op de bank en had maar weinig speeltijd. Vier jaar later in Sydney speelde ze wel in de basis, maar Nederland verloor in de halve finale wederom van Canada. Ook het spel om de derde plaats tegen Japan verloor Nederland, zodat het team uiteindelijk vierde werd. In 2004 werd Nederland zevende van de acht teams.

Met trainingen en wedstrijden met zowel haar club als het nationale team was het een drukke periode. Daarbovenop kwam nog de reistijd, die flink op kon lopen. Evelyn van Leeuwen vertelt: ‘Het was een mooie tijd, maar de combinatie met geneeskunde was best lastig. Je kreeg weinig ondersteuning van de universiteit en moest veel zelf regelen, vooral voor de coschappen. Gelukkig kon ik meestal wel goede afspraken met mijn opleiders maken.’ 

Terugkijkend zijn de Olympische Spelen natuurlijk wel een bijzonder toernooi geweest, maar voor haar persoonlijk was het hoogtepunt van haar carrière toch iets anders. ‘Bij een wedstrijd in Portugal werd ik gevraagd of ik als prof voor een Spaanse club wilde spelen. Ik was natuurlijk gevleid en vond het best bijzonder dat ik dit aanbod kreeg.’ Om het jaar in Spanje te kunnen werken, stopte ze tijdelijk met haar studie.

Na de Spelen van Athene besloot Evelyn van Leeuwen haar sportcarrière te beëindigen. Ze was inmiddels aangenomen voor de huisartsenopleiding en wilde zich hier voltijds op richten. Ze heeft als zzp’er in een huisartspraktijk in Leiden gewerkt, maar heeft momenteel ouderschapsverlof. In haar werk merkt ze welke invloed het sporten op haar heeft gehad: ‘Je bent extra gefocust op de eigen verantwoordelijkheid. Juist als sporter weet ik hoe belangrijk het is om je eigen gezondheid te behouden en te bevorderen, bijvoorbeeld door blessurepreventie en gezond eten. Dat stel ik ook bij mijn patiënten voorop. Zo zal ik bij iemand met diabetes in de behandeling veel nadruk leggen op bewegen en afvallen en liever niet gelijk een pilletje voorschrijven.’

Johanna Gröne  

Lees ook:

- Mare (Leids Universitair Weekblad): 'Geen tijd om te slapen' en 'Met studieboeken naar de Spelen' 

  
Klik hier om het overzicht van de portretten van alle arts-Olympiërs te bekijken